Struma: Oorzaken, symptomen, behandeling en preventie

Struma, ook bekend als struma, is een aandoening waarbij de schildklier groter wordt, wat leidt tot de vorming van een zichtbare knobbel in de hals. De schildklier is een klein vlindervormig orgaan aan de basis van de hals, net onder de adamsappel. Het produceert hormonen die verschillende lichaamsfuncties regelen, zoals metabolisme, groei en ontwikkeling. In dit artikel bespreken we de oorzaken, symptomen, behandeling en preventie van struma. We beantwoorden ook enkele veelgestelde vragen over deze aandoening.

Oorzaken van struma

De meest voorkomende oorzaak van struma is een tekort aan jodium, een essentiële voedingsstof die nodig is voor de productie van schildklierhormonen. Een onvoldoende inname van jodium in de voeding kan leiden tot de ontwikkeling van struma. Een tekort aan jodium is echter niet de enige oorzaak van struma. Andere oorzaken zijn: Hormonale onevenwichtigheden: Onevenwichtigheden in de productie van schildklierhormonen kunnen leiden tot de vergroting van de klier. Auto-immuunziekten: Auto-immuunziekten zoals Hashimoto's thyroiditis en de ziekte van Graves kunnen de schildklier vergroten. Bijwerkingen van medicijnen: Sommige medicijnen, zoals lithium en amiodaron, kunnen ervoor zorgen dat de schildklier vergroot. Blootstelling aan straling: Blootstelling aan straling kan er ook voor zorgen dat de schildklier groter wordt. Symptomen van struma In het beginstadium kan struma geen symptomen veroorzaken. Als de schildklier echter groter wordt, kan het de volgende symptomen veroorzaken: Een zichtbare knobbel in de nek Moeite met slikken Heesheid Hoesten Kortademigheid Benauwdheid in de keel In sommige gevallen kan struma ook symptomen veroorzaken die verband houden met de productie van schildklierhormonen, zoals gewichtstoename of -afname, vermoeidheid en gevoeligheid voor koude of warmte.

Behandeling van struma

De behandeling van struma hangt af van de onderliggende oorzaak en de ernst van de aandoening. In gevallen waarin de struma klein is en geen symptomen veroorzaakt, is geen behandeling nodig. Regelmatige controle van de schildklier kan echter noodzakelijk zijn. Als de struma symptomen veroorzaakt of groot is, zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden: Medicijnen: In sommige gevallen kunnen medicijnen zoals levothyroxine worden voorgeschreven om de schildklierhormoonspiegels te normaliseren en de struma te verkleinen. Radioactief jodium: Radioactief jodium is een behandeling waarbij een pil of vloeistof met radioactief jodium wordt ingenomen, die door de schildklier wordt opgenomen, waardoor deze krimpt. Chirurgie: Als de struma groot is en ernstige symptomen veroorzaakt, kan een operatie om de schildklier te verwijderen noodzakelijk zijn. Preventie van Struma

Wat is een langzame schildklier?

De schildklier is een klein vlindervormig orgel dat zich in het onderste deel van je nek bevindt, net onder de voicebox (strottenhoofd). Het produceert hormonen die bepalen hoe uw lichaam energie uit voedsel gebruikt. Zonder deze hormonen vertragen de processen van je lichaam en voel je je traag. Sommige baby's worden geboren met een schildklier die geen normale hoeveelheden schildklierhormoon kan maken. Dit wordt aangeboren hypothyreoïdie genoemd.

Symptomen

De symptomen van een langzame schildklier variëren, maar kunnen vermoeidheid, gewichtstoename of moeite hebben om af te vallen. Deze lijken in het begin misschien normaal, of je weet misschien niet eens dat ze gerelateerd zijn aan je schildklier. Schildklierhormonen reguleren de snelheid waarmee de cellen van uw lichaam energie gebruiken, een proces dat metabolisme wordt genoemd. Gezonde schildklierniveaus helpen uw temperatuur, hartslag, energieniveau en groeisnelheid stabiel te houden. Hypothyreoïdie gebeurt wanneer uw schildklier niet genoeg van het hormoon maakt dat het zou moeten. Het wordt meestal veroorzaakt door een auto -immuunziekte (een ziekte die ervoor zorgt dat uw immuunsysteem uw lichaam aanvalt en beschadigt). Andere primaire oorzaken van hypothyreoïdie zijn het niet hebben van niet genoeg jodium in uw dieet, of een probleem met uw hypofyse of hypothalamus. Baby's worden vaak geboren met een schildklier die niet correct werkt, wat aangeboren hypothyreoïdie wordt genoemd. Deze aandoening kan leiden tot mentale handicaps en groeivertragingen, evenals andere ernstige problemen. Alle baby's in het VK worden hiervoor bij de geboorte gescreend.

Diagnose

Een langzame schildklier (hypothyreoïdie) gebeurt wanneer uw schildklier niet genoeg van de hormonen produceert die het nodig heeft om normaal te functioneren. Deze hormonen worden triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4) genoemd, die het metabolisme van uw lichaam reguleren. Deze hormonen helpen het lichaamstemperatuur, de hartslag en hoeveel eiwitten en vet het maakt. Ze vertellen ook de cellen in je lichaam hoeveel energie je moet gebruiken. Uw schildklier krijgt instructies van uw hypofyse om de juiste hoeveelheden van deze hormonen in de bloedbaan te maken en vrij te geven. Hoe meer van het schildklierhormoon in je bloedbaan, hoe sneller het metabolisme van je lichaam is. Sommige baby's worden geboren met een schildklier die niet goed werkt. Dit wordt aangeboren hypothyreoïdie genoemd. In de meeste gevallen worden pasgeborenen gescreend voor deze aandoening met behulp van een bloedvlektest wanneer ze ongeveer vijf dagen oud zijn.

Behandeling

De schildklier is een vlindervormig orgel aan de voorkant van je nek bij de luchtpijp (windpijp). Het maakt hormonen die helpen bij het beheersen van de manier waarop het lichaam energie gebruikt. Deze hormonen beïnvloeden ademhaling, hartslag, gewicht, spijsvertering en stemmingen. Wanneer de schildklier niet genoeg van deze hormonen maakt, vertragen veel van de functies van je lichaam. Deze aandoening, die hypothyreoïdie wordt genoemd, komt vaker voor bij vrouwen dan mannen. Uw arts kan het ontdekken via een routinematige bloedtest of nadat u symptomen begint te ervaren. De behandeling omvat meestal medicijnen dat uw niveaus van schildklierhormoon verhoogt, dat in de schildklier wordt gemaakt. De meeste mensen nemen levothyroxine, een kunstmatige vorm van het schildklierhormoon thyroxine.

Preventie

Je schildklier is als een 'thermostaat' die helpt bij het beheersen van het metabolisme van je lichaam. Het scheidt twee hoofdhormonen af - thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3) - die de snelheid reguleren waarmee uw lichaam energie gebruikt. Wanneer uw schildklier niet genoeg van deze hormonen produceert, vertraagt de snelheid waarmee uw lichaam energie gebruikt. Dit kan leiden tot gewichtstoename, vermoeidheid en zich depressief voelen. De meest voorkomende oorzaak van een onderactieve schildklier is de ziekte van Hashimoto, wat een auto -immuunaandoening is. Dit gebeurt wanneer uw immuunsysteem gezond weefsel vergist voor een infectie en vervolgens aanvalt. Sommige medicijnen kunnen ook van invloed zijn op uw schildklier. Lithium, dat wordt gebruikt om psychiatrische aandoeningen te behandelen, kan bijvoorbeeld de productie van schildklierhormonen verstoren. Bovendien kan roken, dat toxines bevat, de opname van jodium door uw schildklier verstoren en hypothyreoïdie erger maken. Sigarettenrook kan in feite uw risico op het ontwikkelen van schildklieraandoeningen met ongeveer 50 procent verhogen.

Gezondheid

Workout & Recovery